Energia Dnia: Jest CZAS DOMU MIŁOŚCI

MIŁOŚĆ panuje w domu ŻYCIA! W domu śmierci panuje władza.

Dom życia

W domu życia dorosłe osoby, które zdecydowały się spędzić razem życie są do siebie podobne: kochają samych siebie, są otwarte, mają marzenia w umysłach i pragnienia w sercach.

Delikatność w odnoszeniu do siebie, czułość i bliskość są łącznikami, a życie intymne pozostaje intymne – poza dostępem osób postronnych z rodziny lub np. zdjęciami i filmikami pokazywanymi publicznie. Intymność jest wyrazem szacunku i wyjątkowości, a także wzajemnej odpowiedzialności za związek.

W DOMU ŻYCIA Dzieci mają poczucie bezpieczeństwa, są kochane i rozumiane. Rodzice są nimi interesują: odrywaniem kim są, co je sprowadza na świat i jaki jest sens ich życia. Czują się zaszczyceni obecnością dziecka lub dzieci, czyli NOWEGO ISTNIENIA!

Rozwijają te zainteresowania i talenty, które wskazuje im dziecko.

Dom śmierci

W DOMU Śmierci, gdzie panuje władza, jeden człowiek ma się za właściciela drugiego: mężczyzna kobiety, kobieta – mężczyzny, a obydwoje mają się za właścicieli dziecka.

Dziecko oddają systemowi, który ma z niego uczynić człowieka, a właściwie pozbawia je kontaktu z Duszą, jej doświadczeniem z poprzednich wcieleń i ciągłością własnego rozwoju. W zamian obarcza winą, strachem przed śmiercią i karą po śmierci. Jednym słowem z istoty duchowej stał się przedmiotem obcej własności.

To, co jest w ich wnętrzach jest unieważnione w myśl zasady „człowiek jest nikim”. Idą za tym negatywne emocje: poczucie winy, strach, krytyka, oceny „lepszy” „gorszy” siane wrogości i wojen. Nabierają zastępczej wartości pozory: oceny, pieniądze, przynależność, opinie, strach prze życiem, strach przed śmiercią i błagania o litość siły wyższej.

Obce struktury władzy w kształcie trójkąta – piramidy z okiem kontrolera na szczycie narzucają jak mamy żyć.

Nasz Dom

A przecież Ziemia jest naszym wspólnym DOMEM ŻYCIA!

No i już wiadomo, o co chodzi. Chodzi o MIŁOŚĆ!

Tylko ona przywróci rozkwit życia w każdym DOMU.