Żeby wyjść na prostą i iść prosto przed siebie własną drogą życia – trzeba najpierw przestać:
- zajmować się cudzym życiem i zająć się własnym;
- zajmować się przeszłością i jej wspominaniem, aby być obecnym w TERAZ;
- spełniać cudze oczekiwania i zająć się własnymi pragnieniami i marzeniami;
- uprawiać poczucie winy i wstydu bo jest niszczącą manipulacją nie z tego świata i zacząć żyć pełną piersią;
- kultywować strach przed nieznanym i zostać odkrywcą;
- słuchać i być posłusznym i zacząć decydować o sobie samodzielnie;
- naśladować mamę, tatę i babcię i przejąć odpowiedzialność za siebie aby tworzyć własne perspektywy.
Po co iść obcą drogą, skoro można samemu wybierać kierunek rozwoju?
# Prosta droga jest świadoma i jasna i prowadzi do przodu.
# Prosta droga jest przyjazna i są na niej przyjaciele.
# Prosta droga jest naturalnym procesem wzrastania ku osobistej wielkości.
# Prosta droga nie jest drogą, lecz przestrzenią pełną świeżości, piękna i kolorów dla człowieka o wielkim osobistym duchu.
# I wielkiego rozmachu!