Zadbanie jest cechą ludzi mądrych i dorosłych. Cechuje ich przywiązywanie wagi do najważniejszych wartości w życiu i rozwijanie ich. W preferowanych wartościach jest sfera szczęścia, czyli szczęśliwej miłości i osobistego rozwoju zainteresowań, pasji i talentów, gdyż te dają poczucie spełnienia.
Zadbanie jest uznawaniem wolności myślenia, mówienia we własnym imieniu i decydowania o swoich sprawach. Ważne jest też zdrowie, energia, żywotność, ruch i ciekawość odkrywania świata od którego w dużej mierze zależy żywotność, temperament i radość życia. Ponadto jest dbałością o swój własny stan posiadania: własne miejsce na ziemi, pozycję społeczną, samodzielność, osobiste dbanie o przychody, zapasy i pomnażanie dóbr.
Osoby dbające o siebie i własny poziom życia wnoszą to w otoczenie. To się udziela. Przenoszą dbałość na tworzenie ładu, klimatu, i atmosfery, która się rozprzestrzenia bo jest przyjazna życiu, ludziom i światu. Każdy z nas ją tworzy, lecz nie zawsze w zgodzie z własnym sercem, duchem i umysłem.
W zgodzie z sercem, inteligencją i mądrością życiową – powstaje atmosfera pełna powietrza do życia pełną piersią, radości, ruchu i odkrywczości. Jest w niej poczucie bezpieczeństwa, zaufanie i wiara w siebie! W radości jest zdrowie, porozumienie, temperament, żywotność, siła i chęć życia!
Krew płynie w rytmie serca! Ma to zarówno swoją moc, jak i atrakcyjność, swoistą elegancję i dobry styl. Rozpoznajemy ją natychmiast po mowie i języku.
Jeśli ktoś używa krytycznych słów, ocen, pouczeń i negatywów – niszczy atmosferę i chęć współdziałania. Jeśli jeszcze dochodzą do tego negatywne emocje: zazdrość i agresja, to już wiadomo, że ktoś jest chory na władzę.
Władza wysysa energię z każdego człowieka i żywej istoty. Osądza, kontroluje, umniejsza, zrównuje w szeregu według nakazów, przykazań, wytycznych. Wymaga posłuszeństwa i poświęcenia. Jest agresywna i groźna, gdy jest w domu, otoczeniu, państwie, narodach. Jest obca. Straszy śmiercią. Robi to.
Świadomi wybierają wolność, dbają i są zadbani.